Dan koop je één dag voor de aanvang van de Bikkeltocht een nieuwe boot en die wil je dan natuurlijk even laten zien aan je vaste opstapper Inge; na een korte rondleiding wil ik toch wel even een klein stukje varen, dit had ik nog niet gedaan vanwege het vertrouwen dat ik had in de verkopende partij en dat gevoel klopte ook. Eenmaal op het Markermeer beviel de boot zo goed dat we besloten om richting Hoorn te zeilen. We meren af vlakbij ons “oude” bootje, wat een schatje is het toch, maar ook zoooo klein, Met gemengde gevoelens nemen we afscheid van haar en besluiten we om met de nieuwe aanwinst de Bikkeltocht aan te vangen.
De Bikkeltocht gaat beginnen, van bikkelen is echter geen sprake we varen in de volle zon op mijn blote voeten in de kuip richting de Markerwadden, prachtig zeilweer om de boot een beetje te leren kennen, waar zijn al die knopjes voor? En al die lijnen en en en………het wordt een heerlijke ontdekkingsreis. Rond 17.00 varen we de haven binnen alwaar de Hydra de grote clubvlag al hoog in het want had gehesen; nog even wennen met aanmeren en meteen even de dieptemeter getest omdat we aan de grond liepen, wat ie ook keurig aangaf. We worden onthaald met een lekkere Schuumkoppe bij Henk aan boord. Bij de invallende schemering komt ook de Joint Venture van Marcelle aanvaren, ook die kwam abrupt tot stilstand maar kwam al snel weer los, zal wel iets met winterpeil zijn.
Wat is het toch heerlijk rustig wakker worden hier en met een uurtje extra nachtrust vanwege de wintertijd maken we uitgerust een mooie wandeling over het eiland. Het weer laat zich van zijn goede kant zien en met 4 Bft wind en een zonnetje sta ik natuurlijk te popelen om weer uit te varen, Henk en Marcelle zaten nog aan de koffie toen wij de trossen los gooiden, het gaat als een speer, wat loopt dit schip mooi en al snel zitten we vlakbij de Broekerhaven, we zijn nog lang niet klaar dus overstag en verder met het ontdekken van het bezeilen van andere koersen, H
enk en Marcelle varen gebroederlijk naast elkaar en meren af in de gemeente haven waar wij ons iets later melden. Al snel meldt Arthur zich als opstapper bij Henk, zijn eigen boot ligt al in de winterstalling maar hij wilde de Bikkeltocht niet missen.
De Joint Venture blijft een dagje aan de steiger liggen, de kapitein heeft deze dag andere verplichtingen. Arthur en Henk bezoeken de watersportwinkel en wij gaan na de gebruikelijke boodschappenwandeling als eerste richting Medemblik. Er Staat een stevige wind, na vuurtoren de Ven trekt hij nog wat aan en wordt het hoogte lopen ook op de proef gesteld, wederom een heerlijke zeildag. Niet veel later komt de Hydra achter ons liggen in de Oosterhaven. ‘s Avonds houden we het palaver bij ons aan boord en wat is het fijn dat dat kan zonder slagzij te maken, onder het genot van koffie en een borreltje wordt de toestand in de wereld en de Bikkelweek besproken.
De zon schijnt over het IJsselmeer, Noord-Holland achter ons is bedolven onder een forse donkere rolwolk waaruit ook neerslag valt, wij besluiten om Kreupel aan de zuidzijde te passeren om de eventuele neerslag zo snel mogelijk te doorkruisen. De Hydra neemt de noordelijke route, het neerslag gebied is zo stabiel dat we beide droog in Stavoren aan komen. Onderweg met de verrekijker turen of we de Diepgang en de Joint Venture konden spotten die zich weer bij de groep zouden voegen. Er is even wat verwarring over welke buitenhaven er nu precies werd bedoeld en zo mocht de Diepgang nog even het roer omgooien om in de juiste haven af te meren. Ook Marcelle was in zicht en weldra lagen we met zijn allen aan de kade van de Spoorhaven. Achter ons lag een Engelse motorkruiser waarvan de schipper druk doende was met zijn landvasten en zich zorgelijk afvroeg hoeveel het verval zou zijn, nadat ik hem had uitgelegd dat ie zich daar niet zo druk over hoefde te maken legde hij zich daar argwanend bij neer, ik ben benieuwd hoe hij heeft geslapen. We zijn compleet en genieten van een gezellig samenzijn in de kuip van de Hydra, mooie verhalen over vakanties en zeil-avonturen doen de tijd vliegen waardoor er ineens een soort van haast was om de bevoorrading van de dag van morgen op orde te brengen.
Inge was vannacht drukdoende geweest om mijn verjaardag op te leuken met slingers en had de boot versierd, daarna geen oog meer dicht gedaan omdat ze bang was dat de papieren vlaggenlijnen door het condens vlekken zou achterlaten in de gordijnen etc, later bleek dat ze dat al eens eerder had meegemaakt, het viel gelukkig mee. Al snel kreeg ik meer aandacht van de hele vloot dan mij lief was, er werd gezongen, nam verlegen de felicitaties in ontvangst en er kwamen nog meer vlaggenlijnen uit de kast, het was ook even wennen dat ik een grotere boot had en dus werden de vlaggen in een vertrouwde 22 voeter gehesen tot grote verrassing van Marcelle, die trouwens een echte bikkel is want die kwam in badpak aanlopen omdat ze bij het strand had gezwommen. Jos en Ellen waren de boot aan het reinigen, deze was ietwat groen geworden, toen wij terugliepen van het sanitair gebouw hoorde we ineens een gil gevolgd door een plons, Ellen ging ook zwemmen alleen niet vrijwillig, ze wilde nog even het laatste stukje bij de waterlijn schoonmaken en verloor haar evenwicht, geschrokken maar zeer adequaat klom zij weer aan dek om zich met gehaaste spoed naar de douche te begeven in de vaart even de mededeling naar Jos dat ie maar even kleding etc moest komen brengen. De wind had ook een vakantiedag dus besloten we, als we toch op de motor moesten varen de meren en kanalen van Friesland op te zoeken. Rond 11.00 vertrekken we in konvooi richting de Fluessen waar we op een marrekrite een gezamenlijke lunch gaan nuttigen, een ieder heeft hier zijn eigen favoriete hapjes gepresenteerd en werd er in een heerlijk zonnetje geproost en gesmikkeld van alle lekkernijen. Ook nu vloog de tijd weer en moesten we voortmaken om de brugtijden te halen. Tegen de avond lopen we Workum binnen en nemen we plaats in de pittoreske binnenhaven bij de kerk, gevolgd door een steigerborrel met speciale Viking drankjes en wat al niet meer.
De ochtend begint grijs, de wind trekt aan uit zuidwestelijke richting, het idee om toch nog even het zout te proeven word steeds sterker, Arthur en Henk hebben in de ochtend andere plannen en wij vertrekken met 3 boten richting IJsselmeer, Op het Soal is het een drukte van belang vanwege de terugkomst van de Strontrace en is het laveren tussen de klassieke schepen waar de moegestreden bemanningen al vroeg stonden te feesten. Eenmaal met vol zeil op het IJsselmeer besloten we gezien de voortgang dat Harlingen makkelijk haalbaar zou zijn. De Diepgang besluit om richting Makkum te varen en samen met de Hydra plaats te nemen in de gemeente haven. Wij varen het zout op en de zon in, 2 uur later liggen we in de Noorderhaven. Marcelle die trouw vlak achter ons aan voer neemt plaats naast ons, wij nodigen haar uit om bij ons aan boord een hapje mee te eten, mosselen leek ons wel een gepast menu, niet wetende dat deze overal uitverkocht zijn en na een uur alle winkels van Harlingen te hebben gezien vonden we in de laatste nog een verborgen voorraadje dus ook dit kwam weer goed.
Er wachtte ons een pittig zeildagje dus vroeg uit de veren om Enkhuizen te halen. Om 8.45 gaan de trossen los, dit was echter van korte duur, vanwege de hoge waterstand is de sluisdeur tot 11.00 gesloten, de landvasten maar weer om de meerpalen geslingerd en bij Hotel Zeezicht een bakkie troost genuttigd. Stipt 11.00 varen we in colonne met gehesen zeilen het havenhoofd uit, met wind uit de westhoek en stroom mee vliegen we richting Kornwerd, de brug gaat net voor ons dicht en dus tijd voor een broodje en een bakkie, maar ook dit was van korte duur: de lichten gingen alweer op groen dus weer actie met het broodje in ons hand de sluis in. De weergoden zijn ons goed gezind en met een mooi aan de windse koers steken we het IJsselmeer over, Net voor de schemering nemen we plaats in de Compagnie haven, De Hydra en de Diepgang liggen er al en de Joint Venture volgt snel. Even snel opfrissen en op naar de borrel in de Mastenbar waar we ons eerste gelag van de vereniging kregen aangeboden. We lieten ons laatste avondmaal prima smaken. Wij hebben genoten van deze week, misschien was smikkelweek een betere benaming geweest.
Een behouden vaart en tot snel!
Bob en Inge