Waddentocht 2021 - door Swen Mak

Als nieuweling bij deelname aan een evenement kan je gevraagd worden een verslag te schrijven. En dat doe ik graag, want wat een tocht heb ik mogen meemaken!

De waddentocht zou dit jaar beginnen in Hoorn op maandag 24 mei. Ik wilde al langer naar het Noorden (mijn boot ligt een Hellevoetsluis) en als ik dan de Wadden zou mogen meemaken dan zou mijn zeil jaar al compleet zijn.
Dus vrij geregeld, ingeschreven voor het evenement en de boot, de ‘Leknie’, een Etap 21i, gereed gemaakt.

Plan was om via de staande mast route richting Hoorn te gaan. Ik had geen zeezeil ervaring en zou alleen gaan. Vandaar de staande mast route. Dus ongeveer 35 bruggen en 5 sluizen later was ik op zondag 23 mei in Hoorn. Die trip was niet bepaald eenvoudig omdat het weer niet mee zat. Zelfs in de binnenstad van Haarlem lag ik te klotsen aan de steiger en op het Markermeer heb ik regen en hagel gehad in combinatie met windstoten van 27 knopen. Zelfs dubbel gereefd ging de Leknie golfsurfend naar Hoorn. Ik wilde op tijd in Hoorn zijn om met de club mee naar de Wadden te kunnen.

Deze vakantie is nogal met het motto : ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk wel dat ik het kan’. Tja, zo ontdek je nog eens wat nieuwe dingen. Solo zeilend leer je ontzettend veel tijdens een dergelijke tocht en daar komen dan nog de diverse tips van de clubleden bij.

Dus, aangekomen in Hoorn heb ik na het avondeten kennis gemaakt met de club. Een hartelijke ontvangst met een drankje erbij! Onze reisleider Henk (we noemden hem verderop in de week onze ‘admiraal’) begon met het palaver. Tijdens een palaver kijken we naar de weersvoorspelling in combinatie met het reisdoel. Is het verstandig? Is het bezeild? Is het prettig? Dat gaat allemaal ontspannen. De gekozen bestemming werd Enkhuizen.

In Enkhuizen aangekomen lagen we in een gezellig haventje en genoten we van het zonnetje (eindelijk!) tijdens de steigerborrel. Zo’n borrel geeft iedereen de kans om eens even lekker de reis door te nemen. De dag erop zijn we vertrokken naar Hindeloopen. Ook dat zeil tochtje verliep pittig. Aanvankelijk was er weinig wind, maar aan het eind van de trip kon ik zeggen dat ik bft 5 op het Ijsselmeer heb meegemaakt. Check!

Omdat het weer nog steeds niet veel beter zou gaan worden, werd het Waddenplan steeds minder realistisch. Eigenlijk zou dat onverantwoord zijn. We hebben toen besloten via Workum, Friesland in te duiken. En ik moet zeggen, dat was erg leuk en mooi. Vriendelijke mensen en vrolijke, behulpzame brugwachters. Op de Fluessen (Heeg) waaide het zo hard dat ik met alleen de fok 5 knopen haalde. Een goed besluit om die dag niet op het IJsselmeer te gaan zeilen!

Friesland met mooie luchten

De week was inmiddels zover gevorderd dat van de 9 boten er 5 huiswaarts moesten. Ik ving op dat Anton en Monique toch nog naar de Wadden wilden. “uh….. mag ik mee?”
Een belletje naar het werk om een paar dagen erbij te sprokkelen en een belletje naar mijn vrouw en het was geregeld. Geweldig, toch nog naar de Wadden met admiraal Henk, Bob en Anton & Monique.

Op donderdag zijn we vanuit Heeg vertrokken om binnendoor naar Makkum te motoren. Mooie tocht wederom, veel bruggetjes en ontzettend goed geholpen door brugwachters toen bij IJlst toch één brug niet bleek te functioneren. In Makkum kibbelingen met friet gegeten en overnacht in de gezellige binnenhaven.

Vrijdag vertrokken we naar de sluis bij Kornwerderzand. Veel tijd verloren door een pechgeval waardoor een sluiskolk niet draaide.

Lorentzsluis

We waren wat laat het wad op en moesten die dag veel motoren. Via de ‘Boontjes’ en de ‘Pollendam’ kwamen we op een gedeelte waar we de zeilen konden hijsen. In tegenstelling tot alle voorgaande dagen was er erg weinig wind. Ik heb toen besloten om de motor weer te starten om niet ook het tij nog eens tegen te krijgen. Op Terschelling lagen we met z’n vieren gezellig bij elkaar en hebben we de dag erna fietsen gehuurd om het eiland te verkennen. Hier en daar een drankje en een bitterbal. Het leven is goed!

Uitzicht vanaf het Terras op Terschelling. Bijzonder, de veerboot in de geul en droogvallers op de voorgrond.

Zondag morgen ging Bob met zijn 22 weer naar huis. We bleven met drie boten achter.

Ik wilde benzine gaan halen met de fiets. Maar Anton stelde voor om ‘even’ naar Vlieland te zeilen omdat de benzinepomp daar vlak achter de haven ligt. Dus, zo gezegd zo gedaan. Met twee ervaren zeilers, Anton en admiraal Henk gingen we met de 21i de Vliestroom over en weer terug.
Man, man, wat een stroming. Leerzaam om met zo’n dwarsstroom het smalle haventje in te sturen hoor. Op de terugweg kwam de havenmeester van Vlieland achter ons aan met zijn rubberbootje, want wij stonden niet op de lijst!? Nee meneer wij hebben alleen getankt.
Okee, geen probleem. En weg was hij weer.
‘De volgende keer zal ik me even melden meneer de havenmeester’, dacht ik.

Op het Inschot - prachtige dag. Lijkt wel Bali!

Inmiddels was het maandag en besloot ik aan de terugreis te gaan beginnen. Ik moest terug naar Hellevoetsluis. Met enige spanning in het lijf ben ik alleen vertrokken om bij hoogwater langs het Inschot en de Oude Vlie te gaan. Bestemming: Oudeschild.
Daar ging ik dan, alleen het Wad over. LAT op het meest ondiepe punt 0,4.
Gelukkig klopten de tabellen en de adviezen van de mede Etappers en had ik het op meest ondiepe punt nog steeds 2,7 mtr water. Wat een ervaring zeg. ‘Netjes overal tussen de tonnen blijven Swen’, dacht ik.
Al met al een probleemloze tocht waarbij ik heel veel heb kunnen zeilen.

Texel

Dinsdagmorgen stond ik voor de keuze om over ‘De bollen’ naar Den Oever te gaan en verder af te dalen via Ijsselmeer en Markermeer. Maar het alternatief was: over zee!
Na nogmaals bevestigd te krijgen van Luco (de vorige eigenaar van de 21i)
dat het met Oostenwind goed te doen zou zijn, heb ik als een haas de NL1 van NV charts gekocht in het centrum van Oudeschild. De kaart gedownload op telefoon en tablet...en vertrekken maar!
De tocht van Oudeschild naar IJmuiden is ruim 40 kilometer. Ik heb het in minder dan 8 uur gedaan en het ging voortreffelijk. Onderweg ben ik zelfs getrakteerd op 2 bruinvissen.

De Hoogovens van IJmuiden al zichtbaar

De waddenweek met de Etap club was compleet. Ik heb allerlei nieuwe dingen gezien, geleerd en grenzen verlegd.
De dagen erna ben ik verder binnendoor gegaan (staande masten route) om vervolgens vrijdag in Hellevoetsluis aan te komen.

Beste Etappers bedankt voor de gezelligheid, de gastvrijheid en de vele tips!